HERCAİ MENEKŞE

bahar acemi çocuksu hercai menekþenin
koklanmamýþ göðsünde kokular saçýyor
sabahýn çiy tanesi aþkýn mor renginde
kelimeler kelimeler kelimeler
yetmiyor menekþe kokulu hikayeleri anlatmaya

mart menekþeleri
yorgun gölgeleri sevmezsiniz bilirim
tomurcuklanýrsýnýz ilkbahar geldiðinde
kar altýnda kalan sevgili nazlý taze
kelimeler kelimeler kelimeler
yetmiyor menekþe kokulu hikayeleri anlatmaya

baharda bir nazenin çiçek aksi
dudaðýndan hercai menekþelere dökülen yaðmur katresi
süslü bir gelin aðacý gibi salýndýn bahar rüzgarlarýnda
koku oldun sürüldün yarin saçlarýna
bu bahar da gelmedin hercai menekþe

leyla avare gecelerde döktü gözün yaþýný
sevinç þarkýlarý söyler hercai menekþe
hiç aynalarým olmadý
saf ve yalýn çiçeklerle çýktýk aþkýn karþýsýna
haydi çýk frig masalarýndan
kulak ver kuþlarýn aðaç dallarýnda kanat çýrpýnýþlarýna

çiçek tarhlarýnda güneþle öpüþen mor menekþelere götür beni
tohumlar taþýyan toprak dirilt yeniden sevgimizi
gövdemdeki ýrmaklarda döllenip duruyor matem
bir hercai menekþe aldým gözlerine
tramvaylar bekleyen kýzlardan

kutsal metinlerde bekler sabrýn avazý
bu bahar da gelmedin hercai sevgili
bitirdim çoktan güncemde kýþý yazý
kýyýsýndayým pencereler önünde bekleyen mart menekþelerinin

ayýþýðýnda bir avaz
yitiyorsun
ýrmaklarýn çaðýltýsýnda

öpmem seni bir daha
hercai menekþe

Ömriye KARATAÞ
26.05.2017







Sosyal Medyada Paylaşın: