Gurbete

Alýp...
Baþýmý giderim
Sualler çadýrýnda açýlýr düþlerim

Titreten
bir ayaz var,
yabani hayvanlar gibiyim
Ben bilgisiz, tecrübesiz, tedbirsiz
böyle bir yola nasýl cür’et ederim

Demek ki
ölümle iç içeyim,
hayatta kalmak,
yaþamak için bulduðumu yerim

Sahi
ben þimdi
neredeyim, kuzeyi, güneyi,
batýyý, doðuyu öðrenmeden Þemsin,
Mah’ýn anlattýklarýný nasýl bilirim

Yar...
Ben gidiyorum gurbete
Sen kal
bahtýnda açacak ümitlerinle

Rýzký aramak
ve yaþamak için çalýþmak
bize düþünce
Hasret, firkat, sabýr, metanet,
hüzün ve hicran senin yüreðinde

Haydi
çýk gel
desem de, yaban illeri
bir baþka,
mecburiyet tercihinde

Köle ruhlu
oluyorsun böyle bir yerde,
dýþlamak, ötekileþtirmek
vardýr fýrsat ellerine geçince

Boþ ver...
Hiç üzülme
Kederlenip baþýný
öne eðme

Nasýl
olsa ben
alýþtým artýk vefasýzlýða
Sen yeter ki göçüp gittiðimde
beni güzel hatýrla

Hiç
bir arzum
ve umudum
acý yaþatmasýn sana býrak beni bana

Var...
Git sen yoluna
Beni beyhude yere yorma
Sen hala
bizzat kendin olmayýnca

Hevesin,
hevan için
yaþýyor olman boþuna
Her bakýmdan aklýselim olmak
yakýþýr adam olan insana

Her esintinin,
arzunun, beklentinin
girdabýnda yaþayana ibret sorulunca
Dalgýn dalgýn bakar uzaklara,
mecali kalmayacak bir gün nasýl olsa,
kudreti kalmayýnca

Ýþte o zaman
nedamet duyar
yalnýz kalýnca, þer ve münkeri nefsi için
emanet ömrü hoyratça harcayýnca

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: