Bugün yine bir sona erildi, Güneþ görevini ay’a teslim edip inzivaya çekildi, Arkada kalanlar aydýnlýða hasret yolu bekler yeni bir günde, Bir bekleyiþ... umutsuzca gözyaþý döktüðü yer, Bir son buluþ çaresizce batan güneþin kýzýllýðý, Nurun akisleri yansýr zerreler adedince ve bir kurtuluþ oluþur aydýnlýðýn arka yüzünde, Her günümüz öyle degil mi,Aydýnlýk karanlýk ve yine aydýnlýk, Karanlýklar içerisinde dahi aydýnlýðýn nurunu bula bilmek þaþmadan sabit kalabilmek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
efsunkar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.