GÖZLERİN
Hareli bir göçmen kuþtur ýrmaklarýma deðen,
Gözlerinin karasýndan damlar kanatlarý.
Yeþil sulu bir elmayý ýsýrýr gibi damarlarýndan,
Diþ etlerime deðen mayhoþ ýslýða takýlýr kirpiklerin.
Bir gramofon çalar sana her geliþimde,
Mavi kanatlý bir kelebek,
Havada daireler çizerek raks eder.
Ölüm uykularýndan uyanýr hayatýn silueti
Tüm hapishaneler karanlýða karýþýr sana her baktýðýmda,
Çocuk gülümseyiþi olur ellerimin çizgisi.
Tüm silahlar parçalanýp topraða gömülür sen her konuþtuðunda,
Barýþ olur yeni düzenin yeni adý.
Zaman perde perde inerken bahçemdeki yapraklara,
Bir kadehten akýyor kitap sayfalarý.
Fantastik bir öykü oluyor akþam güneþi.
Deniz kentlerinin sahil kasabalarýnda,
Aðlar çekiliyor ahþap gemilerde.
Ah o gözlerin sevgilim!
O gözlerin,
Ülkemin ekmek tutan ellerindeki düþ teridir.
Yarýnlara olan inancýn kutsallýðýdýr.
O gözler ki sevgilim,
Yaþarken hiç duymadýðým bahtiyarlýðýmdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.