Canımı Aldın.
Yolunda vermiþim, ten ile baþý
Aklýmý oynattým, kalbimi çaldýn .
Durmadan akýttýn, gözümde yaþý
Bir çare görmeden gönlümü çaldýn.
Gülüþün yakýyor, kalbi derinde
Yaþamak mý dersin, yangýn yerinde
Aþkýn pervanesi, oldum serinde
Mutluluk dermeden, dert`lere saldýn.
Yine güneþ soldu, akþam oluyor
Aldýðým her nefes, hüzün soluyor
Aðlarsam gözlerim, yaðmur doluyor,
Vuslata ermeden, canýmý aldýn.
Yüküm aðýr benim, sol yaným yarým
Uykularým kaçak, bozuk ayarým
Hasret mahkumuyum, günler sayarým
Canýmý vermeden, gözümde kaldýn.
Karanlýk kesiyor, geceler baþka
Hiç gülmedi yüzüm, gurbette aþka
Dert ektin kalbime,þifadan baþka
Murada ermeden, ömrümü çaldýn.
Acýlar içimde, boþver bilmesen
Akar gözyaþlarým, görde silmesen
Günlerim sayýlý, artýk gelmesen
Kol kanat germeden, canýmý aldýn.
Þiir_Yaralý_34/Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.