Bu benim sevdam!..

Bendeki sevdayý yabana atma,

Bir kürdan deðil ki kýrýlýversin,

Bin meþe aðacý, binlerce gürgen,

Yetiþmez kalýnlýðýný ölçüp, biçmeye,

Yüreði temiz olan kazanmýþtýr daima,

Aþkta da, sevda da ve de yaþamda;

Yanarsa benim gönlüm yanar, dumaný kime,

Hasta olan gönlüm; ama muhtaç deðil hekime!…



Aþk ölümsüzdür sevmesini bilirsen,

Kalpte þüphe taþýma ya da çýkar,

Yalnýzca sevmiþim, sevilmesem de,

Ve sevecektir hep sonsuza kadar!…



Seven kalp yaþadýðýný bilir,

Ya da insan olmayý,

Mühürlü kalplerse görmez sade bekler solmayý,

Ýkisi de ayný topraða konacak; ama

Biri sevdadan yanadýr, öteki çýkardan yana...


Yargýlamam kimseyi insanýz hepimiz,

Farklý olan gönüller, bir bahçe misali,

Gül ekersen gül kokar, çalýnýn ne kokusu var,

Var olan sevdaysa, bende istemediðin kadar!…



Kiþiye özel deðildir; çünki içi aþkla dolar-taþar,

Fark etmez içinde ki, sadece özlediði, o sevgili yaþar!…



Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)

© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.






Sosyal Medyada Paylaşın: