ARMAĞANIMSIN BAYIM-3-

Son umudun körfezindeyim bayým
Avuçlarýmda kýzýl sonbahar
Uçuyor tek, tek kýrmýzý yapraklar

Biz bir ýrmaðýn tek yataðýdýk
Uzadýk boylu boyunca
Karýþtýk akýntýya
Beraber döküldük denizin koynuna
Koyun koyuna

Nar bereketinde aþkýmýz
Aþktandý zamana hamallýðýmýz
Hayat bir oyun deðil bayým
Mutlu sona ermeli gerçek aþklar
Umutlarýmýzla beslenir duygular

Biz küllerden doðurduk aþkýmýzý bayým
Özlem ve aþkla yoðurduk bu harcý
Mavi umutlarla sývadýk duvarlarý

Gözlerinde siyah filmler var bayým
Vagonlarý keder yüklü tren keza
Gözlerini hýzlýca yum ve aç
Devir vagonlarý raylarýn üzerine
Dökülsün keder kapasýn olumsuz yollarý

Biz koynumuzda besledik sancýlarý
Biz söktük aþkýmýza vurulan prangalarý
Biz sevdayýz
Biz aleviz birbirine karýþan
Sen sahralarýmýn son simyacýsý
Biz yazgýyýz birbirine yazýlan
Bir düðümüz birbirinden çözülemeyen
Biz yoluz çatalý olmayan
biz sýrýlsýklam aþk/ýz
tepeden týrnaða ýslanan

Hülyanna
Sosyal Medyada Paylaşın: