D İ L
Bir organ var aðýzda; esnek, her þeyi söyler;
Serbest býrakýlýrsa; dediði, yakar köyler!
Felaketlere sebep; rahmete de vesile;
Daha ona varmadan; söz, kaynakta kesile!
Ýyi ölçtükten sonra; sevkedilmeli laflar;
Düþünmeden konuþur; dikkatsiz, bazý saflar!
Nereye varýr bilmez; konuþur yerli yersiz;
Baþýna neler açar; hiç bilmeden, habersiz!
Muhabbeti de kurar; düþmanlýða da sebep;
Yerinde sakin durur; nefsten gelmezse talep!
Bazen bir diken gibi; batar, kalbi kanatýr;
Bazen þarkýlar söyler; anlarsýn ki sanattýr!
Söyledikleri olur; açar derin yaralar;
Öyle bir söz söyler ki; aþka kapý aralar!
Kalpler arasý yola; bazen bir köprü olur;
Bazen kýrýp da geçer; güzellikler kaybolur!
Sana yön veren deðil; yön veren ol, sen ona;
Kalpten ikramlar sunup; kalma, dostlukta sona!
Vicdanýnda harmanla; tart sözünü, dikkat et;
Kontrolünden çýkmasýn; dil denilen esnek et!
Sevginin barýnaðý; kalbin kutsal ilindir;
Bir de çok þeyin olan; aðzýndaki dilindir!..
Mahmut KILIÇOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.