Hüzünlüydün yine bana Hasretimin vuslat-ý mahkum olmuþ sana Gözüm daldý Aklim takýlý kaldý Adý dilimde gezdim sürüdüm adýmlarýmý Çýksýn istedim karþýma Sarýlýrdým sýkýca gizimdeki aþkýma Onu benden saklama Getir bizi yanyana Çevir þaþkýna Ýstanbul....
Aradým sevgiliyi sende Hayran hayran ufka baktým Özlem doluydu bakýþlarým bir o kadar da dalgýn Umud doluydum olmadým hiç yýlgýn ýlgýt ýlgýt esince hasretin Misk-i amber koktu sevgin Seninle biz olsaydýk üç çýlgýn Yedi tependen boðazýna Âþk dolu gözlerle bakmaz mýydýk Ey Ýstanbul’um...
Çok efkarlýydým Ýçseydim sigara birini söndürür birini yakardým Dumanýyla hayallarimden hayallerine akardým Tutunup umudumun kanatlarýna Göðüne çýkardým Ýstanbul’um Çok sevdiðimi Asya’na Avrupa’na avaz avaz haykýrýrdým...
24 Mayýs 2017 Mlk
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.