Saklanan kalem

Bana biraz musade edin..
Buraya biþeyler yazacaðým.
Bir kýzýn hayalleri, vazgeçilmeyen bir gelecek.
Bir kýz düþünün dünyaya geldiði anda
Eðitim hayatý biçimlenen ilkokul sýnýrýný.
Sonrasý ise okumayý hayal edilmesinin bile yasak olduðunu.
Karþýsýna geçip neye güveniyorsun,
kime güveniyorsun da diretiyorsun öðütlerini.
Þimdilerde umut kokuyor belki yeþerir ümidiyle.
Ve gökyüzüne bakýp, ilham arýyorum gözlerinin tenhasýnda..
Yýldýz oldun gecelerime,
Bir annenin dualarýný býrakýyorum ayný kareye.
Sen sadece gayret ve dua et sözlerini yazýyorum kendimce.
Biraz acý kokuyorum, biraz hasreti kaleme döküyorum,
Çünkü kanadýndan uzak hayaller.
Anasýz evladýn güneþi doðar mý?
Çýrpýnan bir çocuk, dizleri dermansýz.
Genç oldugunu bilmeden kaderin oyununa gelen bir çocuk.
Zaten karþý duramazsýn, dursanda izin vermezler.
Okuduðu kitaplara, yazdýðý þiirlere müdahale edilip,
yýrtýlýp o kýzdan kalem saklanýp çöpe atýlmasýný
bekleyen kalplerin yaþattýðý hüzün.
Okumak isteðini kýran, ders çalýþýyor diye ýþýðý sönen,
içindeki ýþýðý hep açýk tutan bir çocuk.
Bir çocuk yaþatýyorum kalbimin en derin yerinde.
Bazýlarýna küs fakat belli etmeyen...
Kulaðýmdaki en derin fýsýltý, çýktý geldi bir gün.
Zihnim açýldý en parlak yerinden.
Kaðýdýn ,kaleme olan tutsaklýðý yazýlýyor.
Ýyi kötü demeden.
Allah ne verdiyse bin þükür nimetlere.
Güneþ doðdu.
Bir kadýn, avuç içlerine saklanan kalem.
Sosyal Medyada Paylaşın: