Hüznünü çaldýlar Farkýnda deðilsiniz belki Güzeldir hüzünlenmek Ýçindeki acýma duygusunu çaldýlar Kaybetme korkusunu çaldýlar Uyanmasa mýydý uykudan Ya da öylemi gitseydi ilahi adalet Önce deniyor,uyutuyor Sonra çekip alýyor perdeyi Bununla kalsa,kalmýyor Bir adam Önce içindekiler ölüyor Yavaþ,yavaþ Eskiden hüzünlenirdi Gözlerinden yaþ aktýðý olurdu Yüreðini de çaldýlar Taþ bile aðlar yeri gelir Duygularýný çaldýlar Sevgiliye özlemini çaldýlar Diri diri çaldýlar,gömdüler Ama,adamlýðýný kimse çalamadý Çalamaz da Orhan amca
Seni hatýrladým dün akþam Hani biz çocukken Bayramlar da harçlýk verir Yanaklarýmýzdan öperdin Gençtin,delikanlýydýn Kumral uzun saçlarýn Ay gibi bir yüzün vardý Gitme diye paçana sarýlýrdýk Ne çok severdik seni Orhan amca Bak,sen de gittin temelli Göçtün gittin bir öðle vakti Bakakaldýk arkandan Bir Aðustos sýcaðýnda Göçtün,gittin Adamlýðýnla Orhan Amca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çetin Ayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.