Hayat! Sen benim sana olan sevgimle, Hiçbir zaman olamayacaðýn kadar güçlüsün. Ve sen, beni terk ettiðin an bil ki, En az herkes kadar suçlusun.
Ben her zamanki gibi, dün gibi, bugün gibi, Tüm haksýzlýklara, yapýlan tüm baskýlara raðmen, Suskunum…
Ve ben, yarýnlara umut meþalesi yakýp, Delice, ölümü düþünmeden ölürcesine, Rüzgarla yarýþarak koþan ben… Tüm yaþayan canlýlara ve seni çok sevdiðim halde sana; Barýþmamacasýna küskünüm…
Ve sizler; Yani boþ verdiklerim Yani bir daha hiç yanýmda olamayacaklar Sizlere de, pembeye de, güllere de Küskünüm…
bi_çare55
Sosyal Medyada Paylaşın:
bi_çare derde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.