Bir gün, Bilemem hangi gün! Ne dündü ne de bu gün, Ama elbette bir gün, Bitecek bu sürgün.
Ýki güzelden birini dilerdi eskiler, Acý çeken hastalar için; Ya afiyet ya ölüm! Oysaki benim sürgünüm için, Tek iyilik var be gülüm. O da vuslat deðil; Üzgünüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
halisi ertürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.