MARAL (291)

MARAL (291)

O gariban bakýþlar.
Bir marala yakýþmaz.
Mahzun mahzun duruþlar.
Bu ormana hiç uymaz.

O sarý gülleri al.
Götür ver yavrulara.
Çoðalarak sürü ol
Onca ulu daðlara

Daðlara hükmedesin.
Gamsýz neþe içinde.
Aðlamayýp gülesin.
Her gün baþka biçimde.

Tepeler kapanýyor.
Sakýn girme sisine.
Avcýlarýn geliyor.
Gidip saklan inine.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu, 26/07/1971 Pazartesi
Yayýn : 21/05/2017 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1097531/

Þiirin Hikayesi:
Lise 1.den 2.ye geçtiðim yaz
yazdýðým bir þiirim.

Sosyal Medyada Paylaşın: