****LEYLA****

Bir baktým gözlerine ölümsüz aþký gördün
Aktýn ta ciðerime kalbimi yaktýn LEYLA
Kaybolup göz önünden benim defterim dürdün
Aþk okunu sapladýn kalbimi yýktýn LEYLA

Hasretinle kavruldum çöllerde serap oldum
Ateþlerin içinde yanýp sararýp soldum
Vurdun beni baðrýmdan acýlarla yoðruldum
Bedenime her yerden kurþunu sýktýn LEYLA

Yollarýna düþtüm ben yazda kýþda aradým
Mecnun oldum peþinde tüm çölleri taradým
Ýsmine þiir yazdým aþkýn ateþle kardým
Kalbim yanýyor dedim ateþi týktýn LEYLA

Sen çöldeki leylasýn bense artýk mecnunum
Ben yanýp kavrulsamda bak halimden memnunum
Bilmem ne oldu bana sözlerin oldu kanun
Esaret zincirini boynuma taktýn LEYLA

Gönül baðýmý yýktýn aþkýnýn selleriyle
Dikenleri býraktýn yok ettin gülleriyle
Bir fýrsattý bahþettim sana kendi elimle
Sel gibi söktün bendim gönlüme aktýn LEYLA
Metin BEYAZLI
06.09.1989
Sosyal Medyada Paylaşın: