Bulamıyorum
düþündükce kaybediyorum
dogruyu,
þaþýrmaktan kendýmý alamadan
her iyiligi.
her iyilik insan için yapýlýyor
deniyor da,
insanlýk icin yapýlan her iyilik
ya insaný aglatýyor,
ya insaný öldürüyor.
iyilikti yaptýgým diyen digeride
insan halbuki.
bir þey var eksik kalan,insan
insaný ya öldürecek,
ya da mutlu edecek.
anlayamýyorum,karmakarýþýk
bir duygu,nasýl þey bu ,
her yaptýgýný insana hizmet diyen,
beyinlerde bir arýza var.
ya da bilinçsizce yapýlan her,
hizmetinde çok belirli hata.
yaþamda tek düze yaþanýlan,
bu kavramda sevinçler acýya,
acýlar insaný yok olmaya,
mahkum etmiþ,anlamadýgým bu.
dünya acýlar cehennemýnde,
yasanan bir yermiþ sanki.
sev dýyen Rahmanýn sevgisiyle,
neden bir bütün degil sevýnçler.
yoksa yanlýs olanmý sevginin yerý,
dogru yerde kullanýlamayan.
her iyi düþüncenýn ardýndaki,
kendýn için ýstedigin huzurda.
baþkasý neden mahrum oluyor.
çekilen acýlarda anlamsýzca.
bulamýyorum,beynim zonkluyor,
insaný mutlu eden kavramý.
nerede saklý dýye aradýkca,
sevýnçlerin kayboldugu dünyada,
neden sevýnce gülerken ardýndan
gelen gözyaþlarý.
yoksa sevinç ve üzüntü ayrýlamaz
bir güçmü yaþanasý,
her sabahýn mujdesýnde sürekli
göz yaþý damlasý.
her akþamýn alaca karanlýgýnda,
hüzne götüren özlemlerde,
bir yanlýþ var evet yaþadýgýmýz.
bu dünya mezaliminde böylece.
ya yaþamayý bilmiyoruz ya da
yaþatmayý ögrenmeyen gaddarýz.
hep var olan,insanýn yüregindeki
mezalim ve anlamsýzca hýrs.
hodbýnce kendince buldugunu sandýgý
yalancý sevgisiyle,
ne kendisi mutlu olabildi,
nede býr baþkasýna sevinç verdi.
yetmezmi Allahým insanýn insana
verdigi bu acý ve zulüm.
anlayamýyorum mutlu olmak
bu dünyanýn neresinde saklý..
Meral tice
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.