KARGA KRALLIĞI
[
KARGA KRALLIÐI
ölmek üzere olan bir kargaya selam verdim gülhane’de
gürültülü gri bir asýr geçirmiþti.
cumhuriyet anýlarý, savaþlar, ihtilaller,
fermanlar...
’Yüzyýllýk Yalnýzlýk’ dedi serçenin biri göðü öpen aðaçlardan
karga: gak! diyebildi sadece.
baþka ses çýkmadý son bakýþýndan.
mýsýrlar, günebakanlar, korkuluklar...
düþünüyordu genç günlerini kanatlarýnýn
(dalýp giden gözlerinden görünüyordu uçtuðu sonsuz mavilik)
þimdi yaþlýydý yorgun kanatlarý
tüyleri ve anýlarý eski ve uzak bir hatýrada ürperiyordu
renksiz gördüðü her þey; karga krallýðýydý
siyah-beyaz bir hanedan,
insana dair ne varsa
daraðacýnda sallanan..
elimde bir tüy var þimdi
siyah ve tek bir tüy
bu þiiri o tüyle yazýyorum!
(ben mi yaþlýya cumhuriyet mi daha genç?)
asýrlarca hüküm süren krallar gibi ölür
yüzyýllýk yalnýzlýklarda kargalar...
Aylin Özer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.