Herkes kendini bir adým önde sanýr,
Yaþam denilen bu daracýk kafeste.
Geriye sadece piþmanlýklar kalýr,
Çekeceðiz, ne yazýlmýþsa kaderde.
Gözyaþlarýnda gizlenir acý çýðlýklar.
Çocuk oyuncaðý olur kalp kýrmalar.
Tükenmiþtir haksýzlýða karþý isyanlar.
Gün ýþýðýna çýkmýþtýr insafsýzca duygular.
Yinede bir umut saklýdýr, gizli kalmýþ bir yerde.
Karamsarlýk çare deðil, yol alýnmaz ileriye.
Zamana býrak duygularýný, savrulsun geleceðe.
Duygulara ket vurulmaz, dönüp bakma geriye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.