Göz yaþlarýmýz karýþtý sevgi çýðlýklarýmýzýn içine, bin parçaya bölündü acýdan yüreðimiz. Hiç tahmin edemedik, içimizde kopacak fýrtýna öncesi sessizliði...
Bu ayrýlýk neyin nesi, bir kunduz gibi kemirdi benliðimizi. Maverada bir yaþam, hayaldi bizimkisi. Hiç düþünmedik bu denli hoyratça bir veda, alýp savurdu ayrý dünyalara her ikimizi. Kalsa da içimizde bir ukde dönemeyiz artýk geriye, deryada buluþsak bile yakýn olamayýz birbirimize, yutar dev dalgalar varamayýz kýyýya...
Þunu iyi bil sevgili, benim seni ne kadar çok sevdiðimi, ama hak etmedin sen bu sevgiyi. Aþamadýn bir türlü gurur denilen sefilliði, kýramadýn yüreðindeki paslý zincirleri...
Halide Köksal 17 Aralýk 2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Halide Köksal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.