Bak yine yalnýzýz Yine gittiler birer, birer Sever gibi görünenler. Öylesine vefasýzdýlar iþte Nede çok þerefsizdiler.
Bazen küs olduk seninle Bazen gönül dolusu seviþtik. Nöbet tuttun baþucumda En sancýlý zamanlarda Kabuslardan uyanýp Sarýldýðým sen oldun. Her sayfana ayrý bir isyanla doldum Zaman zaman gözyaþlarýma boðdum seni, Zehir zemberek küfürler kondurdum Can evine.
Hiç sorgulamadýn beni. Ne yazdýmsa sýðdýrdýn yapraklarýna. Günahlarýmý sakladýn, Acýlarýmý, hüzünlerimi. Herþeyi sýðdýrdýmda Sadece aþký sýðdýramadým satýrlarýna
Sen vefalým, sadýk kalaným Beni en çok anlayaným. Duygularýmýn ev sahibi, Ben içinde kiracýyým... Bir gün güzel bir el açacak sayfalarýný Belki oda birþeyler yazacak satýrlarýna Belki de sadece okuyacak. Þunu iyi biliyorum ki, O el sana iyi bakacak, Seni satýr satýr okuyup aðlayacak, Fakat zaman geçmiþ olacak .
Selma Akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Akkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.