HAY ALLAH

Bu sabah pek bir üzgündü kasým patýlar
Boyunlarý bükük yüzleri asýk
Yavaþça yaklaþtým yanlarýna sordum neydi dertleri
Derin den bir ah çekip baþladýlar anlatmaya

Meðer dertleri her gün onlarý seven koklayan
Güzel sözler söyleyen bahçývan bugün gelmemiþ
Gülümsedim belli belirsiz
Dedim ya üzülmeyin gelir okþadým yapraklarýný tek tek
Nafileydi çabalarým
Ben ne kadar sevsem de koklasam da
Onlarýn yüreði bahçývaný istiyordu
Anlamýþtým aþk bu olsa gerek dedim yavaþça
Ve yoluma devam ettim

Ýþe geldiðimde hemen bilgisayarýma koþtum
Her sabah bana günaydýn yazan dostlarým yoktu
Günün ilk saatlerinde yüzümü güldüren þiirler kaybolmuþtu
Ve içimi o an bir burukluk sardý
Sanki sokaða býrakýlmýþ bir kedi yavrusuydum
Kimsesiz yalnýz aðlamak isteyen gözlerime engel olamýyordum
Sonra bir ara aklýma kasým patýlar geldi
Ve bahçývana olan büyük hasretleri
Oysa nasýlda gülmüþtüm onlara
Hay Allah dedim yavaþça ben demi

Ve iþte o an anladým
Kasýmpatýlarýn derdi bahçývanýn gelip gelmemesi deðil
Sadece onlarý düþündüðünü hissettirememesiydi
Ve benim derdim ise mesajýn gelip gelmemesi deðil
Unutulmadýðýmý düþünüldüðümü bilememekti
Hayat iþte hayat
Daldan düþen yaprak bile öðretmen bize

Sosyal Medyada Paylaşın: