YAZMIŞSIN BE USTA

Soy nedir bilmeyen soysuzlarýn

Secere çýkardýðý bir zamanda,

Tarih yazan mezar soyguncularýna inat,

Tarihe not düþer gibi...

 

Göz yaþlarýnýn anlamýný yitirdiði ,

Zafer naralarý atanlarýn içinde ,

Kimsenin görmediði bir çift gözde,

Sessizce süzülen bir damla gibi…

 

Kendini mavi gül zanneden

Ayrýk otlarýnýn sardýðý gülþende

Papatyalarýn sessiz çýðlýklarýna

Feryat eden bülbül gibi...

 

Anasý hasta yatarken, ceylanýn,

Etlerini çekiþtiren ölmeden,

Aðzý kanlý sýrtlanlarýn yüzüne,

Gözyaþlarýyla tükürür gibi...

 

Hak bilmeyenleri Hak’tan yazan,

Soytarý kalemlerin görmediði,

Þehit oðlunun babasýna,

Hasretini yazdýðý kalem gibi...

 

 Yazmýþsýn be ustam…

 

                   18/05/2017  05:45

                    B.ÇELÝK

                    (Yalnýzdost)

Sosyal Medyada Paylaşın: