yokoluşlardayım
sessizliði dinliyorum gecenin karanlýðýnda
yýldýzlar kaybolmuþ görünmüyorlar gökyüzünde
sokaklar tenha kimseler yok ýssýzlýk sarmýþ her yaný
duygular dibe batmýþ kadehler tek tek devrilmekte
sarmaþýklar gibi sarýlmýþ gönül duvarýma duygular
damarlarýmdan oluk gibi akýyor aþk pýnarým da ki sular
kim kaybetmiþ ki ben bulayým aþk dolu kadehi de içeyim
arzular þaha kalkmýþ inme inmiþ kalbime bir derman sunar
gecelerin karanlýðýnda bir seda ver de umudum olsun
gülüþlerime bir karþýlýk ol da neþeleneyim ne olur bir gün
þen kahkahalar atayým sayende birazcýk bir umudum olsun
sevmek suç mu sanki yok mu gönül hanen de bir odalýk gözün
sessizliði izliyorum gecenin karanlýðýnda laciverdin koyusunda
yýldýzlar kadar eriþilmezlerdesin gülüm yetemiyor sana sevdam
gönlüm periþan ben aðlamaklý sevdam yerlerde sürünür olmuþ
yok mu bu sevdadan bir umut ne kadar da katýmýþ gönül çevren
laciverdin koyu yalnýzlýðýndayým gecenin þu saatlerinde
kimsem yok herkes terketmiþ beni diplerindeyim yalnýzlýðýn
kahreden bir sevdasýzlýk býrakmýyor yakamý tükeniþlerdeyim
acýlar tavan yapmýþ içtikçe sen geliyorsun aklýma yok oluþlardayým
candan
18.5.2017
saat 01.27
perþembe-izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.