Aþk öyle bir illettir ki, uðrarsa gönül köþküne Yerle yeksan eder seni, harabeye çevirir yüreðini Þaþýrýrsýn feleðini, giyersin cehennem gömleðini.
Hep hüzünle beslenir, ekmeði aþý özlemdir Ýzin almaz girerken, fütursuzdur çýkarken Sinsice yol alýr, gözyaþlarýyla hayat bulur.
Aklýn yüreðinle çeliþir, seni çýlgýna çevirir Ruhunu esir alýr, kezzap gibi yakar kavurur Umut ekersin zamana, eþkiya olur çöker sol yanýna.
Dindiremezsin içindeki sýzýyý, yalnýzlýðýna gömülürsün En sonunda intikamý çok korkunç olur, seni sende bitirir Akýl ermez aþkýn iþine, posaný çýkarýr iþi bitince.
Halide Köksal 22 Þubat 2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Halide Köksal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.