Kalabalýk herkes, Telaþa boy vermiþlikleri bir çarkýn diþlisi arasýnda öðütülen. Geç kalmýþlýklar, Vaktinden önce varmýþlýklar. Sevgi hýrsýzlarý, Açlýðý tavan yapmýþ kalplerin. Susamýþlýðýna kaþif, Eldekinin kadirsizliði. Metaya rehin diller, Hakký haykýrmaktan aciz. Herkes mi kambur? Herkes mi ezik, yükü altýnda üç günlük dünyanýn?
Fe eyne tezhebun? Nereye bu gidiþ?
Ýstediðin kadar plan yap! Topal býrakýr seni hayat. Aðzý gözü kan içinde baðcýnýn. Kimi kuyusuzluktan, Kimi Yusuf’suzluktan muzdarip.
Çoktan baþladý Selamsýz göçü. Ah o ’Kazan Kazan’ derdi yok mu, Bizi Bizden uzaklaþtýran. Eli yýkayan el, yýkamaz olmuþ yüzü. Dünya kokan insanlýk.
Not: Çay ikramdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mümin Düzenli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.