Ben, uyuduðun odanýn Kokusuyla uyurken, Hadi gülümse hayata Can evime misafir ol, O muhteþem kokunu býrak Düþlerimin yoluna, Sen, gözlerimin ýþýðýyla bitir Tüm özlemlerini.
Hiç kimse gölge koymasýn Yüreðinin gülüne, Pýrýltýlý endamýnýn güzelliðine Paha biçilemezdi. Ýçimi kasýp kavuran Sevda güneþim aðlarken, Hýrçýn yaðmur damlacýklarý Akýyordu ruhuma.
"Gittiðim diyar yokluðunla Her þeyi sessizleþtirdi."
Ýçim üþüyor, Yüreðim aðlýyor Yine de yoksun.
Artýk maviyi izlerken, Ýçime hüzün soluyorum. Yokluðunun acýsý, Bedenimi kor gibi yakýyor.
Ýçimdeki yara yokluðunla Daha da kanarken, Sana ait tüm hatýralarý Aðlayarak seyrediyorum.