gittikçe uzaklaþan bir keman sesi gibi uzuyor senden sonra gelen yollar
her taksim sonrasý baþlayan þarký çekiyor sana doðru beni yollarýn uzayan sinsi çizgisi uzatýyordu kilometreleri
ah sevgili yüreðime ateþ açan gözlerin sarýyordu mavi alevlerle tenimi çekiyordu ruhumu sana giden yollara geri
sonra bir ney taksimi aldý aklýmý baþýmdan içimdeki mýzrap yüreðimi delercesine vurdu ayrýlýðýn bam teline
ey sevgili her ne kadar kýsa sürsede seninle buluþmalarýmýz çaðladýn içimde döküldün kirpiklerimin kýyýsýndan dudaklarýma iyot kokusuyla demlenirken hasretin yeþertir gözlerimde buharlaþan siluetini ah sevgili yüreðime ateþ açan gözlerin çekerken düþleri yanýna derin bir aaaah çekerek ne olur benide götürün o düþle diye yalvardým
yada bir sela okutun birazdan yere serilecek cansýz bedenime
Sabahat Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.