SONSUZ AŞK
Ýçimin karanlýklarýna doðru yürüyorum
Kayboluyorum gölgelerin içinde
Bedenim sýkýþmýþ dört duvar arasýna
Küçücük dünya dönüp duruyor sorumsuzca
Bir dün var,sabahý kollayan
Arkasýnda umut mu? tasa mý? geleceðini yaþayan
Bir kadýn öz kokusundan mahrum
Ve bir þiir anlamý gözyaþýndan
Þimdi yoksulum günbatýmýndan beri
Sadece bir tebessüm kaldý sakladýðým
Doðacak yeni bir güne
Hapis olmuþ gözlerim gökyüzüne
Hep aþýktým oysa geceye
Hani vehimlerimden arta kalan yalnýzlýk nerede
Yüreðinde barýndýrdýðýn kalabalýk hafakan
Tomurcuðundan fýrlayan gültanesinin ýzdýrabý gibi
Ýsyan eder sensizliðe bu sessizlik
Susmakla olacak iþ deðil bu yorgunluðun çilesi
Ve hala seni anlatamamamýn ezikliði yüreðime
Kaldýrým sevgilerine gücenmiþti yüreðim
Bir buketlik aþklarýn pazarýnda satýlan gülleri koklayamadým
Kaçýrdým uzaklara yüreðimi
Uykulardan uzak tuttum gözlerimi
Gözlerin girer diye düþlerime.Olmadý...
Her biten yolun,uzak mesafelerin sonu
Gözlerine,özlemine çýktý
Yalancý,tuzak sevdalara attým kendimi
Ruhuma ihanet edip
Hissiz,donuk bakýþlarda aradým sevgini
Kimbilir sen,hangi unutmuþluðun ziyanýyla
Harcarken sevdamýzý baþka gözlerde
Uyanmayý düþlerdik ikimizde birbirimize
Ama ben bir gün,bir yýl diye yola çýkmadým
Sorularýn adý zamansa
Ben sevdamý sonsuzluða ýsmarladým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.