HER ŞEYİN YENİSİ, DOSTUN ESKİSİ MAKBUL

Dün maziye gittim, tam da altmýþ beþ yýl geriye
Buldum eski komþularý, duydum seslerini
Ne sesleri deðiþmiþ, ne de davranýþlarý
Sesler de kimliði kiþinin, gözler gibi

Bayramlarda kandillerde,ilk kutlayan olurdu
Ermeni komþular
Telefonda tanýr tanýmaz, kutladý kandilimi
Onlarla konuþurken, çocuklaþtým adeta

Dedim Þükran ablaya, hani hatýrlar mýsýn bilmem?
Kapýnýn zilini çalýp saklanan yaramaz kýzý
Hemen de bildi, Sen misin? ......!
Dedi annen ablamdý sanki,

Bin bir kahýr, aramadýk hiç diye
Ne sesler deðiþmiþ, ne huylar
Sarý çizmeli Mehmet amcadan da aldým haber
Eþi Aslý ile yaþýyorlarmýþ hala, ömürlerine bereket

Ne anýlar paylaþtýk, birlikte
Ermeni’si, Rum’u, Yahudi’si ayný sokakta
Kýrýlmadýk, incinmedik
Sokaklara kurulurdu, masalar,

Sohbetler edilirdi yaz akþamlarý, bol kahkahalý
Bilmezdik biz ayrý gayrý, saygýlýydý küçükler büyüðüne
Ayrýmý yoktu sanki dinlerin
Sene bin dokuz yüz elli beþten, bir kesit ti geldi geçti

Neler oldu bize?
Doyumsuz milletlerin kurbaný mý olduk?
Gözlerini, varlýklarýna diktiler ülkelerin,
Hýrs bürüdü gözlerini, açlýktan ölüyor, güçsüz insanlar


eminnur güler acar
Sosyal Medyada Paylaşın: