Hele Bir Bak Lügate
Kelebek kanadýnda nadide desen gibi,
Nakþedip gönlüme sevdaný ilmek ilmek,
Ve sonra bu deseni þiire dökmek için,
Ýçimdeki yangýný, canýma minnet bilmek!
Gül yapraklarýnýn o ipeksi dokusunu,
Bülbülleri mest eden, hülyalý kokusunu,
Bir þair özeniyle, mecz edip mýsralarda,
Belki okursun diye, hecelere iþlemek!
Gün batýmý vaktinde, sahil gezintisinde,
Ýsmini fýsýldayan rüzgâr esintisinde,
Süreyya yýldýzýný benzetip cemaline,
Süzülen gözyaþýný dalgalardan gizlemek!
Örtünürken hüzünle siyah tülleri gece,
Efkârýn kollarýnda, boyun büküp sessizce,
Mehtap aydýnlýðýnda, dilek tutup ümitle,
Bilinmezlere kayan yýldýzlarý izlemek!
Ýn cin çekildiðinde, yürümek sokak sokak,
Tenhalarda gizlenmiþ gölgelerden korkarak,
Çocukluk ezberimden nice dua dilimde,
Ürperirken yüreðim, seni Hak’tan dilemek.
Ýþte günlerim böyle, geçip giderken bir bir,
Her anýmda yanýmda, hatýran benimledir.
Anlatmaya kifayet etmese de cümleler,
Hele bir bak lügate, bu hallere ne denir?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.