ANNEM!

Onbir ay oldu annem bizden gideli
Annesiz yetimiz þimdi
Yaþýmýz kaç olduðunun yok bir önemi
Dua’ yaðdýrýrdýn heran baþýmýza
Bizi herdem koruyup kollardýn dualarýnla
Biz üzülsek karalarý baðlayan
Bizim için el açarak hep Mevlaya aðlayan
Annemizdin ayaðýnýn altýnda CENNET olan
Mutluluk isteyen huzur dileyen tek insan

Sensiziz þimdi
Evin oldu bize virane anam
Yokki bizi özledim gelin diye çaðýran
Toplanýrdýk evinde dört bir yanina
Þimdi gittiðimiz evin, yerin kabristan
Sarýlýrdým boynuna
Sulu sulu öperdin ya
Anne kokardý misk-ý amberdi terin
Ah annem nerelerdesin
Neþe vermiyor artik bayramlar
Evin dört duvarý sarýlamýyor bize
Oda küstü sen yoksun diye
Hepimize

Kapilar kilitlendi üstümüze
Aranip sorulmaz olduk ablalarim diye
Sorduk cevap alamadik
Kardeþ dedik ama sarýlamadýk
Ses verdik duyuramadik
Derdin ya hep iyi geçinin
Bilirsin beni annem!
Kimseye kin güdemem
Ablayim der basarim baðrima acýtsada
Ýçimi kanatsada
Ýnan senin hatirina
Sen mutlu ol rahat ol diye mezarýnda
Ýþte sensiz ilk anneler günümüz
Zaten her gün annemizdin
Dururdun dað gibi hep arkamýzda
Þuan yanimizda olamasanda
Bekliyorsun bizi hasretle yanýbaþýna
Mekanýn CENNET olsun annem
Sarýlmak düþtü bize sen diye soðuk mezarýna
Dilerim Rabbim’den Nur yaðsýn kabrinde baþýna!...



14 Mayis 2017
Mlk
Sosyal Medyada Paylaşın: