bulgurlu pazý yemeði ile
ev yoðurdu yiyoruz
mutfakta
-bu gülüþ aklýmdan çýkmasýn-
kar tanelerinden daha sessiz
daha sessiz bir sarmaþýk
týklýyor camýmýza
bu kadar büyümüþ demek
-acýlar serinde büyür-
bileklerimi ovdular
alnýmý sildiler
çam kolonyasý ile
-koku ölümün hafýzasý-
ince bir tül gibi indi yüzüme
aðýr
ve sessiz...
balkondayým yine
çýt çýkarmýyorum
-ölüm bizi duymasýn-
gözlerinle okþa menekþeleri
onlar gözyaþlarýný sever...
kýyýdaki adam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.