ESKİ DİKİŞLER
Yürekten kan sýzar gönlüm sýzýlar,
Eski dikiþlerim sökülmüþ gibi.
Otuz beþ senedir akmýyor sular,
Sanki nehirlerim çekilmiþ gibi.
Ben ki vazgeçilmez yangýn yeriyim,
Kalbimden kan verdim yine veriyim.
Dudak çatlak gün tepede duruyum
Kaktüs misli çöle dikilmiþ gibi.
Neden bu hasretlik bitmiyor neden
Çekmez prangayý çekmez bu beden
Göze toprak haram seni görmeden
Ýkindi gününe bakýlmýþ gibi
Nevruzlarým kayýp,kýþlar döþümde
Tacým gibi sevdan durur baþýmda
Bahtsýzlýk gölgem mi sanki peþimde
Kýnamýz beraber yakýlmýþ gibi
Çaðrýmýn ruhusun,gevheri benim
“Rýzasýn hak bilir”veririm caným
KulMacit ateþte söner bir yaným
Niran’da çengele takýlmýþ gibi
Fazlý Macit
11/05/2017
Kýrýkkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.