Tutuþuyor gökyüzü, aþaðýya büyüyen aðaçlar Her köþede kayýp çocuklar, anne kokusu Kýrmýzý ayakkabý Binlerce parça ki Temel parçacýklar deðildi zeminde oynayan Gölgeli bir kýz ellerini sürüyor yüzüne Ah hiç büyümeseydim Büyüdükçe dallarý kýrýlan incir aðacý gibi Semada Yanýk kokusu var Ve devlet.
Sakýn arama Sessiz duvarlarýn gölgelerini Bir yargýç kalemini kýrarsa Ankara sokaklarýnda Ölüm vaktidir dalga gibi yayýlan Jiletler böler ruhlarý Bir usta malasýný sürer duvarlara, kapanma zamanýdýr Zaman ki Verandasýz kuþlar Çürük sazlýklara doðru Kesiyor annem saçlarýmý, ne tuhaf ki Nallar çivileri çekiyor o zamanlarda Yýlanlar sularý Gözbebeðim kanlarý çekiyor bu vakitlerde
Bu vakitlerde.
Ýnsanýn ayaklarý yukarda Biri döndürüyor daireleri Aþaðýda kuyuda uyuyor iskeletim Ve birileri yiyor beynimdeki solucanlarý
Yuvarlýyorum gözbebeklerimi paspasýn altýna Lili Marlen çalýyor Zagreb’de mantar barlarý Caz ustalarý black jek ve rus ruleti Bir kadýn doyumsuz eðlence sunuyor askerlere Ve bir adam düzenli olarak altýný ýslatýyor Bir trenim olsaydý eve giderdim.
Ses Ses Ses
Haki bir renk kalbimin üstünde Renklenmek için sokaklara çýkmýyor hiç kimseler Araçlarý gördüm kaldýrýmlarda, akþamdý Sorgucu gözlerle izliyorlardý Ankara göbeðinde açlýkla terbiye etmeye çalýþýyordu devlet Oysa susanlar da çarmýhtadýr bir parça Masaya su koy, ekmek Burada kýþ var Burasý Cellât âlemleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.