insanýz, güyaya göya lüzumsuzluða bir çengel hiç bir þey asamadýðýmýz, uyduruþluðun uyduruk þekli uyduran da ta kendisi, bir þeye yaramýyor olsa da bir aðzý bir kulaðý bir burnu gözleri kaþlarý da cabasý ah az kalsýn unutuyordum beyin de deneni, ne fark eder inmiþ olunca kepenkleri, yaz çiz boz deneme tahtasý.. eeee olacak o kadarcýk artýk, köleliðin ters orantýsý modernleþmiþliðin zorunluluðu medeniyete kasketli maske, görende sanacak balodayýz, keþke oynasak oynayabilseydik saklambaç hiç olmazsa olurdu akla bir piyaz þimdi ise çek çek bitmiyor uydurukluðun naðmeleri sayabildiðin kadar say deðiþen bir þey yok halimiz nanaydan da nanay...
(Berlin,11.05.2017)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.