Suskundur geceler

Niçin...
Suskundur geceler
Amansýz sabýr
içinde çare olmuyor heceler
Sinemde bekler sýr olan ümitler
Apansýz mý gelecek
cefa içinde beklediðim müjdeler
Ah beni bana býrakmayan kederler
Bin hüzün içinde
yaþattýðý dinmeyen endiþeler
Fecre çaresiz bakan mahrum gözler,
Niçin feryat eder çaresiz kelimeler

Garip..
Bir vuslat
Özleminden kal eyleriz
Hangi marifet,
edep ve irfanla iç içeyiz
Kolay olaný seçeriz,
muhakeme etmek istemeyiz
Çile ve cefaya karþý zaten
her zaman þikayet edeniz
Sabrýn sadrýnda
demlenen halin, ruhi ve vicdani
muvazenesinden bihaberiz
Nasýl olsa beklentiler, tutkular,
ukdeler için ötede kavuþmayý bekleriz,
biz gerçekten yaratan ve elçisinin
kur’an ahlakýna ne kadar sahibiz

Miraçtan...
Bilmem ki nasýl
söz edeyim
Ýnandýrýlan akidelere
ne söyleyeyim
Ýnsan olmayý baþarmadan,
Müslüman olmak
ne demektir sual eyleyim
Mitoloji ve kitabý mukaddesten
dem vuran
itikatlarý ben þimdi nasýl
muhakeme
etmeden dua için ümitleneyim
Yargýsýz infazý seçen ve baðnaz
bir kiþilikle dýþlamayý marifet bilen,
fanus içinde yaþadýðýný
fark edemeyen
kalb için hidayet dileyim
Ümmetin öncelikle insanlaþmasý
ve daha sonra Müslüman kimiliði,
kiþiliðini sorgulamasý adýna sabýrla
yaratana iltica ederek bekleyeyim

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: