Ey insanlar; düþünün!.. Bizi yoktan var eden, Her an varlýkta tutan, bolca rýzýklar veren, Affý, ihsaný sonsuz, merhameti kendinden, Yalnýz O’na yönelmek, hedefim, asýl gayem!..
Bize ceza vermekte, hiç acele etmiyor, Bizler hata etsekte ihsanlarý bitmiyor, Kullarýna acýyor, yine kulluk et diyor; O’na kulluk etmektir, tek bildiðim sermayem!..
Sen Rab`bini seversen o da sever elbette, Sevgi yukardan gelir, saflýk varsa niyette, “Ýnsan sevdiði ile beraberdir”, cennette; Çok sevdiði bir kulu, tanýttý budur payem!..
Kadir Çetin-Mart/08-Nazilli
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadircetin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.