YAYLAM

YAYLA

Sürü sürü koyunlar gezinirdi sende,
Kuzucuklar sende açardý gözünü.
Çobanlar kaval çalardý yanýk yanýk,
Sesi hala yankýlanýr kayalýklarýnda.

Pýnarlarýn gürül gürül akardý,
Durmadan, yorulmadan...
Soðuktu suyun,
Kamýþtan oluklar takmýþtý birileri.
 
Þimdi evlere baðlamýþlar suyunu.
Yok etmiþler gürül gürül akan pýnarlarýný.
Susuz kalmýþ sende kanat çýrpan turnalar,
Leylekler gelmez olmuþ artýk,
Kuþlar özlemiþ o þarýl þarýl akan su sesini.
 
Bastýrmýþtýr parayý þehrin zengini,
Kondurmuþtur orana, burana betondan evler.
Çayýr çimen yok olmuþ.
Kurdu kuþu böceði terk etmiþ seni.
 
Adýn hala yayla olsa da,
Mahallesin artýk, mahalle…
Yayla özlemi devam eder sende oturanda,
Sende eyleþende.
Sende ise,
Üzüntü, acý ve keder…
 
Ömer Adar-2017
Sosyal Medyada Paylaşın: