/ Sahne, aþkla ölenlerindir…
etsiz, kemiksiz, zaman buðusuna gömülenlerindir /
Karanlýða düþ/tüm aþkýnla…
Gizli ruhlarýn taþtýðý sýr bedenlerden
Susturulmuþ bakýþlar tutulur nefeslerde…
Ve kaný kuru, caný tok eski gün bedenleri yetiþir
Düþ perdelerine.
Bin umutla soyunur karanlýk
Ay, teslim alýr gecenin tutulurunu
…
usulca derki yüreðin;
… yaþamak size varacak yolsa
aþkla düþmeliyim yollara …
Sarhoþluðun geçer…
Güne aç tenlerden çoðalan
Ýzlerle tutuþup, telaþa kapýlýrsýn…
Kaldýðýn yalnýzlýða inanamazsýn!..
Ve o ben deðilsem
Seni uyandýran düþlerinden sana gülümseyen
Kaný kuru, caný tok topraklar parçasý
Tutar kýsmetsiz elinden…
Kabus bitmez
Baþa döneriz
Yeniden.
Düþ/tüm aþkýnla tene hadi…
Daha beklenesi ne kaldý?..
Anla bunu… Anla!!
Dört yanýmýz
Et ve kemik..!
/Ýki ayrý taþ kesilir “biz” diyemediðin./
Gecikmiþ anlar yakalarsýn yýllar öncesinden
Dönüp çaðýrmak isteðin kavurur yüreðini
Ve durup, durup söylemek
Gördüðüne sevindiðini.
…
Gördüðüne sevinmek mi.!?
AsabiÞirin
28/04/’08
Onlar, uzun veya kýsa, ara verdiklerinde yaþamaya
Zamanýn acýmasýzlýðýný beslerler… Ve
Zaman, kendisiyle birlikte yürüyene
Sürprizler hazýrlarken
Geride kalana
Kaybedilmiþ
Þanslarý
Kusar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
İlkbahar Yaz Sonbahar Kış Canım Annem Küserim Doğum Günüm Huysuz Savaşıyorum Nazar Değmesin Kalbimdesin <b><i>Meçhul Hayat Ağacı