Bırakmayanlar var
Beni bana..
býrakmayanlar var
Ruhum, aklým, vicdaným
hicrana kanar
Nereye baksam, hakkýyla
oku/anlamaya çalýþsam
ibret çýkar
Ben neden bu kadar hak
ve hakikatlerden
uzak yaþadým suali baþlar
Ýtikadým adýna inandýðým ne varsa
taklit kokar, bizzat benim
gayretim olmadan öðrenmek neye yarar
Niye..
Mazluma
Cellat kesilirsin
Hiddet ve þiddet içinde
Haddinden fazla küçülürsün
Hesapsýz bir
gayenin esaretinde mi hürsün
Niçin bu kadar insan olmak
hassasiyetinden habersizsin
Hiç...
Kimsenin
Kabusu olma
Nefsin için çýkma yola
Aklýn hakikat için sýkýntý duymaya
Kalbin nazargah olmadýkça
zaafa yakýnlaþma
Gayretin hakikate kanmalý,
fani için hiç bir kula adanmamalý
Ruhun hicraný eksik olmamalý,
haþyet halini kuþatmalý, huzur bulmalý
Ben...
Mezhebi
Asabiyeti neyleyim
Her kimde
görürsem garipserim
Peki, mizan için
þefaati kimde bilirim
Yaratandan gayrý
kimden mahcubiyetle ümit ederim
Öncelikle
nasýl bir itikat içindeyim,
bilmeden nasýl mutmain olmayý beklerim
Akýl..
ruhumuzun
kanatlarý olmalý
bilinç atýnda
ne varsa yeniden yapýlanmalý
miskinlik ve bilgisizlikten arýnmalý
umut ve hidayete talip olmayý unutmamalý
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.