geceler ayaza dönerken seni düþünür seni yaþarým sensizlik çare deðilse de yokluðunda seni seviyorum yazmaktan gücüm yetmese tükense defterimin yapraklarý kurusa da kalemimin mürekkebi içimde yazýyorum seni ne zaman aklýma gelsen geleceksin diye seni beklerim rüzgarlar savuruyor þimdi ruhumu umutlarýmla gitmek istediðim yerlere bir uçurum var önümde tam düþeceðim derken yeniden diriliyorum kalmak istemiyorum buralar da sensiz solgun ve ölgün ölüm ölüm olmaktan çoktan çýktý sen aklýma gelince üþenmiyorum artýk düþlerimde yaþatýyorken seviyorum seni
Nazmi Þenusta 09.05.2017 Orhangazi/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.