KÖRÜ KÖRÜNE SEVEMEM

Ne kadar derine yürümeli
Ne kadar sevmeli körü körüne.
Yeniden baþlamak için
Benim derinlerde iþim ne.
Sevmemelimi yoksa?
Uyanýk olmalý zihnim saðlamýndan.
Ayaðýma sürekli vedalar takýlmasýn
Sürekli rengi deðiþmesin aþk’ýn
Hep bir yaný karanlýk,
Hep bir yaný tanyeri sevdalarýmýn.

Þimdi yürüsem yeni bir aþk’a
Kesin dolanýrým yalanlara
Sevmek kolay da,
Rastlarsan adamýna.
Körü körüne sevilmiyor ki iþte.
Sýrat’tan geçmek daha kolay
Bana göre.

Bir yaným topluyor,çarpýyor bölüyor
Bir yaným aþk’ýn matematiði olmaz diyor.
Ben susuyorum,
Yüreðim sev diyor sev.
Ama;
Ya batarsam !
Bulamazsam tutunacak bir dal
Annem de yok ki kucaklasýn
Battýðýmda çeksin çýkarsýn.
Sýrf bu sebepten
Hep kendime birikiyorum iþte.
El verenler var tabiki,
Onlarda ya yakýyorlar kor gibi,
Ya da hep üþütüyorlar tam bir zemheri.

Düþünüyorum da hep mavi mi
Benim ulaþamadýðým hayaller.
Birden kanatlanýyor
Ýçime hapsettigim kelebekler.
Uçsunlar...uçsunlar gökyüzü onlarýn
Ben,
Yürüdüðüm yolu tanýmadan sevemem.
Ya güneþ vurmalý enseme,
Ya gölgem düþmeli önüme.
Ne kadar derine gidebilirim
Hiç bilemem.

Selma Akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: