Kýrýldý gözümdeki tüm yakýn camlar Uzaðý görmeye çabalýyorum artýk Önüm çukurmuþ taþlýkmýþ Umurum da deðil Ya düþerim ya da yürürüm hedefe Bencil diyenler olacak elbette Belki de ilk beni koyacaklar hedefe Varsýn koysunlar Ben benden emin olduktan sonra
Zaten dar aðacým yýllar önce kurulmuþtu Astýklarýný zannedenler Ölmeyen ruhumdan hala uzaklar Derim hala yüzülmedi Yüzdüklerini sananlar Yüzseniz de derisiz yaþarým ben Bir sürüngen misali Yenilerim kendimi
Peki siz insanýz diyenler Kopan kolunuzu Yenileyebilir misiniz Ya da duran kalbinizi Çalýþtýrabilir misiniz Ya da kopan kuyruðunuzu Tamamlaya bilir misiniz Ben tamamlarým Çünkü bir hayvaným Benden aþaðýlýk ey insan oðlu Ben var edene gözlerimle Ve nefesimle ibadet ederken Sen göstermelik abdestinle Girersin o ayak kokulu mabede
Kandýrýrsýn kendini Yol bilmez aklýnla seni Ne tarikat bilirsin ne hakikat Ne marifet ne de þeriat Yol gören gözün olsa Tarife gerek yok Kitap okusan arife gerek yok Þeriat bilsen kýlýca gerek yok Hakikat zaten Allah’týr Onu taný yeter…… Muhtar Gazi TOPAL MALATYA Sosyal Medyada Paylaşın:
yarsever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.