Hava, berrak su gibi ýþýl ýþýldý Güneþ tüm güzelliðiyle ýsýtýyordu doðayý Ilýk bir meltem deðmiþ gibi canlandýyordu beti solmuþ yüzünü Kalbim de ýsýnýyordu yavaþ yavaþ Sus baðlamýþ dilim, kulaðým pür dikkat Gözüm seyranda, gönülde coþku, Bir bayram havasý soluyor gibiydik cümbür cemaat
Sadece seyri bile derin bir huzur veriyordu insana Canlý cansýz her þey dile geliyordu adeta Þu, gövdesine su yürüyen aðaçlar! Tomurcuk verip meyveye duran dallar! Baþ veren hayat! Yeniden diriliþ resmediliyordu tuvale Kýþ ne çabuk bitti? Daha dün sonbahardý diyesi geliyor insanýn. Mevsimler ardýsýra geçip giderken ömür de azalýyordu iþte!
Yolun kenarýnda bir kedi, yere yatmýþ koþup oynayan yavrularýný gözetliyordu Yanlarýndan geçerken dikkat kesildi! Gözleri der gibiydi; ’Sakýn yaklaþma’ Sevgiyle baktým ’Korkma’ der gibi... Sevgi ne güzel þeydi ve güven! Evet samimiyetime, inanmýþtý... Keþke kendime de bu denli samimi olabilseydim!
Yol uzun, yol neþeli, yol kýssalara gebe... Koþup oynayabilmek vardý çocuklar gibi Eve dön vaktini vuruyordu saat Akþamýn alaca karanlýðý gecenin sessizliðine karýþýyordu yavaþ yavaþ
Ezan ne güzel okunuyordu. Sevgili çaðýrýyordu ’Haydi namaza’ ’Haydi kurtuluþa’ Huzura, huzurla ve muhabbetle varabilmek ne güzeldir Ne güzeldir vuslat! ’Ya Rabbi! Ezansýz býrakma bizi’ diye dua ederken Daimi icabet edenlerden ve huþuyla huzura varýp idrakinde olmayý da diliyordum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.