Aşk çiçeğiydi ektiğim!…
Gökyüzüne bu kadar yakýn yerde olduðunu,
Aþkýn yakýcý ocaðýna ayak basýnca anladým,
Konuþulmamasý gereken olay bir bir çoðaldý,
Kendi kendimi üzdüm, kendi içim de aðladým…
Komþularýn bana karþý tutumu hiç hoþ deðil,
Bir Mecnun’un yüzüne bakar gibi bakýyorlar,
Sanki üvey babam bana hepsi birden tokatlar,
Akýllara gelmeyecek, türlü isimler takýyorlar…
Oysa yalnýzca sevmiþtim, bir köylü güzelini,
Gerçekten hepimizin bazen gönlünde vardýr,
Kelebekler-arýlarda konar, türlü-çeþit çiçeðe,
Her canlýnýn aþký, yaþadýðý dünya kadardýr…
Önceden bilinen bir þey var mýdýr aþklarda,
Ömründe, nedensiz, sinen, kabarýr, coþar,
O yok etmek istesin, istediði kadar aþkýmýzý,
Karda- kýþta, her zor þartlarda dahi, yaþar…
Beni üzen bir demet çiçeðim nasip olamadý,
Bir görünüp, bir kaçar, niye böyle çektiðim,
Gerçekten, düþman mý kesildik, birbirimize,
Oysa gönül bahçeme, aþk çiçeðiydi ektiðim…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.