İsmini kalbime oydum

Sensiz dipsiz kuyulara düþtüm,
Ýnim inim inlerim
On beþ asýr geçse de, hala seni dinlerim.
Seninle Seni bekledim.
Dertlerimi sýra sýra ekledim
Gezdim dolaþtým, yalnýz kaldým,
Daðlara çýktým.
Çoðu zaman, Sensizlikten býktým.
Konuþtum boðazýmý kuruttum.
Tozlu yollarýn tozunu yuttum.
Gözlerimi ama yaptým.
Kalp gözüyle baktým.
Ýnsan uykuya ihtiyaç duyar.
Bazý gecelerde düþüncelerine uyar.
Öyle bir zamandý.
Baþýmý yastýða koydum.
Ýsmini kalbime oydum

Hüseyin çelebi
Sosyal Medyada Paylaşın: