Hükümsüzüm!

Bilmiyorum hangi mevsimde kaybettim ben seni!
Sevdan aldý götürdü bütün benliðimi,
Gözlerime iþledim gözlerini.
Þimdi yüreðimin kuytu köþesinde kalmýþ maziler canlanýyor.
Her gece daha berbat, daha vahim!
Sanki çözülmez bir kördüðüm.
Hey benim hükümsüzüm!
Þu gurbet ellerde benliðim meçhul!
Çýkmazý adres bildim, kimliðimi kaybettim, hükümsüzüm!



Sana, can çekiþimin her saatini armaðan ediyorum.
Benim her ayrýlýk sonrasý, toprak kokan acýlarým var.
Aldýðým her nefes benden ýrak, senden uzak.
Adýný dilimden düþürmediðim, kimliksiz sevdalar giyindim yüreðime.
Seni kaybettiðim günden beri; bir meçhuldeyim!
Artýk ne tendeyim ne de candayým.
Ömrümden ömür aldýn, kimliðimi kaybettim, hükümsüzüm!



Hasretin bende kalmýþ, özlemin bende, sessizce akýyorum kýyýlarýna.
Yaralý, yorgun “acý bir serüven” düþe kalka sürdürdüðüm.
Her dakikam sensizlik kokuyor buram buram.
Özlemin aðýr geliyor bedenime .
Gidiyorum, bilinmeyen bir meçhule!
Bu sevda uðruna, yitirdim aklýmý gözlerinde.
Rüzgârlara emanet ettim saç tellerini..



Hey benim dermansýzým!
Savur hasretinde yanan küllerimi!
Hazan rüzgarlarý vuruyor sýrtýmda,
Sýzlýyor yüreðimde özlemlerin en içlisi.
Ben seni sana emanet ettim, kimliðimi kaybettim, hükümsüzüm!



Eriþilmez Alplerin doruklarýnda k/özüm kaldý,
Doruðu terk eden dumaným kaldý,
Artýk ne bendeyim, ne de sendeyim!
Seni sevdim seveli, meçhul bir cinayetim þimdi.
Ruhuma iþleyen, firari sevdalar nakþettim.
Yaralý, yorgun..



Hey benim þiir gözlüm!
Ömür boyu hasret varmýþ,
Bize sevda yasaklanmýþ!
Koynuma alýrým anýlarý, meçhul ölümlere sarýlýrým.
Firari, meçhul bir sevdanýn zanlýsýyým. Susuyorum...
Ben seni bende bildim, kimliðimi kaybettim, hükümsüzüm!





Yorum: SESSÝZ PERÝ.
Siir_YARALI_34
Sosyal Medyada Paylaşın: