Yüreğimin Bir Parçası da Sensin
burasý hiç bilmediðim bir þehir sevgilim
her yer karanlýk, her yer soðuk ve her yer sessiz
öyle kalabalýk bir þehir burasý, öyle boðuyor beni
o kadar kalabalýðýn içinde bir sen yoksun sevgilim
bir seni arýyor olmam, seni düþünüyor olmam
ve sensiz yaþýyor olmam çok üzücü
oysa bu kalabalýðýn bir parçasý da biz olmalýydýk
bizimde ellerimiz birbirinin elinde olmalýydý
bizde deniz kenarýnda martýlara simit atmalýydýk
birde kuþ seslerini, denizin dalgasýný, çocuk sevinçlerini
baþýn omuzumdayken dinlemeliydik
ki o zaman nasýl güzel olurdu bu þehir
zamansýz yaþýyorum
zamansýz öleceðim biliyorum
bu þehrin en kalabalýk yerinde
en yalnýz, en çaresiz ve en sensiz bir þekilde
ama yüreðimde seninle yaþýyor olacaðým
ve sen yüreðimin bir parçasý olarak kalacaksýn
göðsümün ortasýnda batan bu þehir
nasýl karanlýk bir bilsen sevgilim
yýldýzlar çok uzak
ama yýldýzlar sen kadar güzel deðil sevgilim
belki ikimizde öldük, belki ikimizde yaþýyoruz
ama hangimiz gerçekten var olduk bu dünyada
ve hangimiz gerçekten sevildik
bu þehir ikimizi de yutmak üzere
ben seni yaþayamazsam sevgilim
bu þehirden ölünceye kadar nefret edeceðim
ve seni ömrüm boyunca
iki elim kanda da olsa aramaya devam edeceðim
çünkü yüreðimin bir parçasýda sensin sevgilim
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.