HAYAT
Ömür,suyun bir ýrmaktan akýþý gibi,
Her gün ebede doðru akýp gidiyor.
Bir saniye tutabilsem avuçlarýmda,
Ancak bir fotoðraf kadar kalýp,gidiyor.
Binlerce anýlar,binlerce anlar,
Ne tatlý zamanlar geçip,gidiyor.
Çocuklar büyüyor,çocuklar yetiþiyor,
Ben ise her gün yaþlanýyorum.
Saçlarýma düþüyor,yaþýmdan aklar,
Beyaz tellerle tanýþýyorum.
Kim bilir diyorum ne zaman dönecek,
Rengi düþüncelerim,gençlik hislerimin.
Ruhum hayrette bu deðiþimlerde,
Ne çabuk geçiyor bu fani dünya.
Fanilik damgasý vurulmuþ ta ezelde,
Baki bir aleme gidiþ tek yönde.
Bende bir zamanlar bebek mi idim,
Kim bilir ne çok ninni dinledim.
Hafýzamda bin bir yaramazlýk karesi,
Unutulmaya yüz tutan çocukluk devresi.
Ýþte hayat bu geldik,gidiyoruz,
Misafiriz vesselam, Hakka yürüyoruz.
Asýl gayesi hayatýn rýzasýdýr Allah’ýn,
O razý ise,en büyük nimet budur diyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.