Kaðýt kesiði gibiydik birbirimizin; Anlayamadan, bilemeden acýnýn nerede olduðunu Göremeden birbirimizi nereden kýrdýðýmýzý Yanýyordu can evet; ama görünen kesik küçücüktü Acýyor demeye utanýrdý insan.
Ýlk acýdý, sonra sýzýsý olduk birbirimizin Ne zaman ansak; kalbimizi sýzlatacaktý isimlerimiz Baksan izi geçmiþ oysa; lâkin Ömür boyu duracak gibiydi hissettiðimiz..
Durmadý, geçti o da; bu kez anýsý kaldý. Her kaðýt gördüðümüzde, kesilen kalbimiz aklýmýzdaydý Bir daha hiç bir beyaz sayfaya dokunmak istemedik.
Zaman aktý, anýlar da yok oldu yavaþ yavaþ Geriye kesikten eser kalmadý, artýk özgürdük Bu kez ise bizden geriye sevecek bir ruh kalmadý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
dromurtorpusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.